و ہِیچـكس نفہِمید كہِ چہِ شدم . . .
نہِ ماہِ بودم نہِ خورشید . . .
اما ہِیچ دلے سراغ مرا از آسمان تنہِایے اش نگرفت
گویے ابرہِا ہِیچ اند
و فقط ابرند و باید ببارند . . .
و تنہِا باریدم . . .
خستہِ ام . . .
نظرات شما عزیزان:
تاريخ : پنج شنبه 11 مهر 1392 | 7:35 | نویسنده : عارف ميري |
