دنیا بازیهایت را سرم در آوردی...
گرفتنیها را گرفتی...
دادنیها را " ندادی "...
حسرتها را کاشتی...
زخمها را زدی ...
دیگر بس است...
چیزی نمانده ...
بگذار آسوده بخوابم ...
محتاج یک خواب بی بیدارم..
نظرات شما عزیزان:
تاريخ : جمعه 12 مهر 1392 | 8:52 | نویسنده : عارف ميري |
